sana doğum gününde çiçekli 
masa örtüleri alacağım
                                       
dünyamız vay başımıza yıkılacak
ciddiyim bir sancı olarak görmüyorum bunu
huylanırım çünkü dilimdeki nuh'tan
seni bir ormanda saklayamıyorsam eğer
nolur bana tüfengimi ver
gidip gür bir sesle bağırmalıyım

sana ne söylesem de hatırlasan
bir adamın elinde tavus kuşuyla
caddeleri gezdiği filmi
yüzünü
hemen öyle eğme
biliyorum ecza depolarında uyandığını şehrin
öfkeyle söylenmiş bir söz gibi
ağrılarımıza denktir diye içtiğimiz su
gider her bir bardağa küfrederim

nolur bana tüfengimi ver
sana incinen yerlerimi göstereyim
bu ıvırlar bu zıvırlar eğreti duruyor hıncımda
şu ki
ağzının neresinde dağlanıyor gülmek
yürümek iyi gelmiyor bana
başım dönüyor doğuruluyorum

bir çocuğu omuzundan sarsıp sorsam
peşimde bir cümbüş bıraktım mı ben

mehmet nejat