Bu yaşa
geldim içimde bir çocuk hâlâ
Sevgiler
bekliyor sürekli senden.
İnsanın bir
yanı nedense hep eksik
Ve o eksiği
tamamlayayım derken,
Var olan
aşınıyor azar azar zamanla.
Anamın
bıraktığı yerden sarıl bana.
Anılarım kar
topluyor inceden,
Bir yorgan
gibi geçmişimin üstüne.
Ama yine de
unutuş değil bu,
Sızlatıyor
sensizliği tersine.
Senin kim
olduğunu bile bilmezken.
Sevgiden
caydığım yerde darıl bana.
metin altıok
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder